allame'nin hayalin yeri yok parçasından bir söz.
sürekli mutlu şarkılar dinleyip şen şakrak olan kimi görsem aklıma gelir oldu.
bir insan nasıl sürekli sevinçliymiş gibi yapabilir ki?
allâme cumhuriyet dönemi edebiyatına falan denk gelseydi şimdi büyük bir şair olarak anılıyor olurdu
edit:dizlerin toprakta kalsın uğraş verme kalkmak için...